Op een zonnige namiddag in juli krijg ik een telefoontje van collega Jan. Hij heeft een vraag, of ik 17 juli in het radioprogramma KoppieKoppie van Radio 1 wil praten over verlegenheid. Je zou voor minder verlegen worden. Ik krijg het onmiddellijk warm. Natuurlijk wil ik dat, het is een kans om ons project Kom Op Voor Jezelf weer wat aandacht te geven. Tegelijk word ik een beetje nerveus, wie weet wat ze me gaan vragen. Ik krijg het contactnummer en kan gelijk horen bij de researchers wat ze van me verwachten. Nauwelijks een kwartier later bellen die al terug dat ze me tussen 12en 13 de volgende dag zullen opbellen, ik zit dan ineens in de uitzending. Het geeft me toch een opgelaten gevoel.
Op 17 juli ben ik op weg naar de training in Hasselt. Met het nieuws van 12u ga ik op een parking wachten tot ik opgebeld word. De spanning bouwt op, ik maak een spiekbriefje en neem diep adem wanneer de telefoon de eerste keer overgaat. En dan is het showtime. Ben je benieuwd naar hoe ik klink op de radio? Luisteren
Verlegen of introvert, weinig zelfvertrouwen of sociaal onhandig, hoe je het ook noemt, wij bij Kom Op Voor Jezelf krijgen mensen over de vloer die dit als lastig ervaren van zichzelf en er iets willen aan gaan doen. Hier een paar voorbeelden van deelnemers.
Janine krijgt elke keer op functioneringsgesprekken te horen dat ze te stil is. Ze weten niet goed wat ze aan haar hebben. Nochtans is haar werk altijd goed, daar hebben ze geen klachten over. Het is de omgang met collega’s en bazen waar men over valt.
Bart moet na jaren op hetzelfde kantoor op zoek naar ander werk. Dat blijkt allemaal niet vlot te lopen. Hij doet het telkens wel goed tijdens het gesprek, maar toch haalt hij de job niet binnen. Hij komt verlegen over en voor deze job verwachten ze dat je ‘er staat’.
Dirk en Lien hebben het moeilijk met oogcontact maken. Wanneer zij mensen niet kennen, lukt het hen niet om deze mensen aan te kijken. Ze worden er ongemakkelijk van, lopen rood aan, gaan stotteren. Ook een gesprek aanknopen lukt moeizaam. En als het al een keertje lijkt te lukken, dan weten ze niet goed wat gezegd of gevraagd.
KoppieKoppie wilde horen hoe of ik mezelf ook als introvert persoon beschouw en hoe ik daarmee omga. Een van de reacties op het programma zegt dat introverte mensen ook assertieve mensen kunnen zijn. Ik kan dat alleen maar bekrachtigen. Er huist heel wat kracht in mensen die zeggen dat ze timide zijn. Je kan veranderen en toch trouw blijven aan jezelf. Daar streef ik alvast nog elke dag naar. Ik ben ook geen ‘luide roeper’, ook ik heb wat ontdooitijd nodig en ik denk lang na vooraleer ik iets zeg of vraag. Maar dat is OK. Ik geef mezelf ondertussen de tijd om te reageren, af en toe kom ik achteraf terug op een topic om alsnog iets te zeggen.
Laat je niet overweldigen, blijf jezelf maar slaag er wel in om meer op te komen voor jezelf. Wil je graag een beetje inkijk in onze trainingen? Lees dan hierna verder.
In kleine groepjes gaat de trainer aan de slag met deze vraag om meer ontspannen te kunnen zijn in contact met anderen. Wat de oorzaak ook is, wat je beweegreden is om hier op dit moment te zitten, je aanwezigheid is het vertrekpunt. Je krijgt inzichten in hoe het werkt in je lichaam. Waarom word je rood? Wat is een stressladder en welke rol spelen je emoties daarin? Hoe krijg je vat op een moeilijk gesprek? Maar je leert ook over leren en hoe je je gedrag kan veranderen. Je oefent vanuit een assertief vertrekpunt: je bent je eigen scheidsrechter.
In 4 sessies werken we ons door wat theorie en veel praktijkvoorbeelden. De deelnemers krijgen gaandeweg steeds meer ruimte om hun eigen verhaal te brengen. We delen successen met elkaar en plannen doelgerichte oefeningen. Je wordt aangemoedigd om gewapend met heel wat (nieuwe) inzichten meer te leren opkomen voor jezelf. Op een manier waarbij je authentiek kan blijven. Je blijft jezelf, maar toch ook een beetje anders.
Zoals deelnemer Koen zei na de oefening ‘spiegelen’. “Op maandag nam ik me voor om opener te zijn, ik zou deze week met open blik en houding tegemoet stappen. Op woensdag zei een collega me dat ik haar had aangestoken met mijn enthousiasme en of ik dat meer wilde doen. De vrijdag maakte de poetsvrouw spontaan een praatje met me. En dan moet je weten dat ik haar altijd vermeed, ik wist nooit wat te zeggen. Het deed me deugd dat zij mijn nieuwe ik leerden kennen én dat ik me toch nog altijd mezelf voelde.”
Wil je nu al ervaren of het lukt? Hier krijg je alvast 2 tips van het Kom Op Voor Jezelf team.
Tip 1 kun je horen in de uitzending. (vanaf de 36ste minuut is het aan mij)
Tip 2 is ‘stel je open op naar de wereld, je zal gemakkelijker contact maken.’ Dit werkt zo.
Je straalt via je lichaamstaal heel wat uit. Meestal ben je je daar niet bewust van. Verlegen mensen kijken vaker naar beneden, naar de grond, naar hun handen. Ze maken daardoor minder contact met anderen. Er ontgaat je zo heel wat informatie die anderen uitstralen. Je bent ook helemaal niet voorbereid op vragen of opmerkingen. Je valt uit de lucht, zeg maar. Je schouders hangen wat naar voren, je hoofd voorover gebogen.
Ga rechtstaan. Oefen dit eerst voor de spiegel, zo zie je de verschillen bij jezelf. Doe het dan buitenshuis, merk op hoe de mensen opener met je omgaan.
Loop rechtop, kijk naar de omgeving. Je zal merken dat mensen je aankijken, dat ze vriendelijk zijn. Knik naar hen. Het is opvallend hoe mensen geneigd zijn om je gedag te zeggen.
Je zal spanning voelen, misschien denk je zelfs dat je rood aanloopt. Dat mag! Het gaat om het contact maken. Hier kan niets foutlopen. Reageert er eens eentje bot, dan trek je ontschuldigend je schouders op en loop gewoon door.
Veel succes!
Tania Gevaert